De weersomstandigheden zijn momenteel zeer gunstig voor de verspreiding van pollen in de lucht. Acties als MaaiMeiNiet maken het nog erger.

Woensdag werden in Brussel 273 grassenstuifmeelkorrels per kubieke meter lucht ge­meten. Dat is ver boven de drempelwaarde waarboven hooikoortspatiënten last krijgen. 'De grassen staan volop in bloei,' stelt gezondheidsinstituut Sciensano, 'en de weersomstandigheden zijn momenteel heel gunstig voor de verspreiding van hun stuifmeel in de lucht.' Stuifmeel - met het blote oog onzichtbaar - komt vrij bij mooi, zonnig en droog weer, met een lichte wind.

Rode ogen, een loopneus, hoest of ademhalingsmoeilijkheden zijn typische symptomen van stuifmeelallergie.

Didier Ebo, allergoloog in het UZ Antwerpen, ziet twee redenen voor de opstoot van grassenstuifmeel. 'We hebben een koude meimaand gehad, waardoor de groei is vertraagd. Met het mooie weer is de ontwikkeling wél volop losgegaan, en er stond dit jaar veel meer dan anders in bloei. Dat komt ­wellicht omdat er minder gemaaid is. Kennelijk is ook de actie MaaiMeiNiet sterk op­gevolgd.'

'Het stuifmeelseizoen van de grassen duurt tegenwoordig iets langer dan vroeger,' zegt Ann Packeu, wetenschapster bij Sciensano, 'tot in juli, augustus.' Maar ondanks de piek die we nu zien, zijn de concentraties van de grassen de jongste jaren wel in dalende lijn. 'De meest voor de hand liggende verklaring: er zijn minder graslanden, minder vrije ruimte waar gras in bloei kan staan. Voor de biodiversiteit is dat een slechte zaak, voor hooikoortspatiënten een goede. We zitten met hetzelfde dilemma bij wegbermen. Moeten we die systematisch kort maaien? Dat zou ideaal zijn voor allergie­lijders maar geen goede zaak voor de biodiversiteit.'

Hooikoortspatiënten kunnen nu alleen hopen op regen. 'Langdurige regenperiodes kunnen de concentraties aan pollenkorrels inderdaad doen dalen', zegt Ebo. 'Maar er is ook zoiets als “onweers­astma”. De wind maakt meer pollen los en de regen doet die open­barsten. Daardoor komen ­kleine allergeendeeltjes vrij, die diep in de luchtwegen ­binnendringen.' (syma, dhs)