Wat is voorkamerfibrillatie? 

Voorkamerfibrillatie (VKF of boezemfibrilleren) is een veelvoorkomende hartritmestoornis waarbij de elektrische geleiding verstoord wordt. 

Normaal wordt de pompfunctie van het hart gecoördineerd door een elektrisch geleidingssysteem. Iedere hartslag start door een elektrisch signaal dat ontstaat in de sinusknoop. Van hieruit verspreidt deze elektrische prikkel zich door de voorkamers waardoor ze samentrekken. Onderaan de voorkamers ligt de AV-knoop (atrioventriculaire knoop). Deze AV-knoop geleidt de prikkel verder naar de beide kamers. Via snelle elektrische geleidingsbanen trekken de kamers gelijktijdig en op het juiste moment samen.

De normale prikkel vanuit de sinusknoop heeft plaats gemaakt voor een chaotische elektrische activiteit waardoor de voorkamers gaan trillen of fibrilleren. Deze onregelmatige prikkels worden doorgeleid naar de kamers waardoor deze ook onregelmatig en vaak te snel samentrekken. 

Wat zijn de symptomen van voorkamerfibrillatie? 

Voorkamerfibrillatie kan aanleiding geven tot: 

• Hartkloppingen 
• Kortademigheid bij inspanning 
• Moeheid en zwakte 
• Pijn op de borstkas 
• Zelden: duizeligheid en flauwvallen 

Hoe verloopt de behandeling? 

Voorkamerfibrillatie is een ouderdomskwaaltje dat bij sommige mensen al op relatief jonge leeftijd voor het eerst optreedt door andere risicofactoren. Het aantal aanvallen en de duur ervan zal doorgaans toenemen met het ouder worden. 

De juiste behandeling kan in de meeste gevallen het aantal aanvallen duidelijk verminderen, verkorten en vooral draaglijk maken. Ondanks de beste behandeling is herval altijd mogelijk, maar kunnen de symptomen toch gecontroleerd worden. 

De behandeling van VKF bestaat uit 3 aspecten: 

• Frequentiecontrole: het controleren van het hartritme met behulp van geneesmiddelen
• Ritmecontrole: herstel en behoud van het hartritme: cardioversie en/of pulmonale venen isolatie (ablatie)
• Ontstollingstherapie: optimale preventie van beroertes door correcte bloedverdunning