Pediatrisch cataract wordt vaak opgemerkt bij de geboorte omdat de baby een wit vlekje in de pupil vertoont. Soms valt cataract ook op bij het nemen van een foto, waarop er geen rode maar een witte of grijze reflex is. Het testen van deze ‘red reflex’ is een goede screeningsmethode om oogproblemen zoals cataract op te sporen bij baby’s.

Indien cataract aan beide ogen aanwezig is, kan het kind moeilijk fixeren en kunnen de ogen dwaalbewegingen maken. Scheelzien kan ook een eerste symptoom zijn. Ook het oogonderzoek bij Kind & Gezin kan aanleiding geven tot een diagnose van pediatrisch cataract.

Een vroegere diagnostiek geeft de beste kansen op de beste visuele uitkomst.

Het gevolg van een significant cataract bij een kind is dat het normale zicht zich niet kan ontwikkelen. Daarom is een cataractbehandeling bij kinderen vaak relatief dringend, om de ogen zo snel mogelijk terug verder te laten ontwikkelen. Hoe jonger het kind, hoe dringender de behandeling om blijvend gezichtsverlies te voorkomen.

Afhankelijk van de ernst en de uitgebreidheid van het cataract kan het behandeltraject verschillen.

Bij zeer beperkt cataract is er vaak geen operatieve behandeling nodig en volgen we enkel de evolutie op. Als het cataract maar aan één oog voorkomt en beperkt is, plakken we vaak wel het oogje dat geen cataract heeft enkele uren per dag af om de ontwikkeling van het zicht aan het aangedane oogje te stimuleren.

Als het cataract te veel invloed heeft op het zicht, is een cataractoperatie aangewezen. Hierbij wordt de troebele lens verwijderd en in de meeste gevallen een nieuwe kunstlens ingeplant. Nadien volgt de visuele revalidatie. Deze visuele revalidatie is minstens van even groot belang als de operatie zelf om een verbetering in zicht te kunnen bekomen. Na de operatie zijn er nog een bril of contactlenzen nodig. In alle unilaterale gevallen, en vaak ook bij de bilaterale gevallen, is het nodig om het beste oog dagelijks gedurende enkele uren af te plakken.