De schildklier is een vlindervormig orgaan in de halsstreek dat schildklierhormoon aanmaakt. Dit hormoon komt tussen in een heleboel levensbelangrijke functies.

Wanneer is een schildklieringreep nodig?

Bij een vergrote schildklier, bij goedaardige of kwaadaardige gezwellen of bij bepaalde schildklierontstekingen is het soms nodig de schildklier gedeeltelijk of bijna volledig operatief te verwijderen.

• Bij een vergrote schildklier (goiter en struma)

De schildklier kan diffuus vergroten waardoor ze drukt op omliggende structuren zoals de slokdarm en de luchtpijp. Patiënten met een grote schildklier hebben soms slikklachten of last van een prikkelhoest. Soms hebben ze een drukgevoel in de keel. Na oppuntstelling door de endocrinoloog wordt soms beslist de schildklier gedeeltelijk of bijna volledig weg te nemen.

• Bij goedaardige schildkliergezwellen (adenomen)

Er kunnen zich goedaardige gezwellen (adenomen) ontwikkelen in de schildklier. Sommige van deze gezwellen nemen de radioactieve tracer (technetium) niet op. We noemen ze koude nodules. Omdat ze een beperkt risico inhouden om kwaadaardig te worden, kan dit een reden zijn om een deel (meestal de helft) van de schildklier weg te nemen.

• Bij schildklierkanker

Afhankelijk van het type kanker proberen we de tumoren te behandelen met een combinatie van technieken. Soms wordt heelkunde gecombineerd met een kuur met radioactief jodium of met uitwendige bestraling. Bij sommige gezwellen moeten ook de aangetaste lymfeklieren in de buurt mee verwijderd worden.

• Bij bepaalde schildklierontstekingen

Bij auto-immuunziektes als de ziekte van Basedow-Graves en de ziekte van Hashimoto kan een heelkundige ingreep nodig zijn.

Hoe verloopt een schildklieringreep?

• Een schildklieroperatie gebeurt altijd onder volledige verdoving.
• Er wordt een insnede in de hals gemaakt, net boven het borstbeen.
• De halsspieren worden naar de zijkant weggehouden, en de schildklier wordt losgemaakt van de luchtpijp.
• Achter de schildklier loopt de zenuw naar de stembanden. Uiteraard moet die gespaard blijven, anders is de patiënt hees. Ook de bijschildkliertjes die aan de achterzijde van de schildklier kleven, moeten gespaard worden.
• De wonde wordt op plastische wijze gehecht.

Wat gebeurt er na de schildklieringreep?

• Na de ingreep wordt er een wonddrain in de resectieholte achtergelaten.
• De plastische hechting van het litteken wordt meestal ongeveer 3 dagen na de ingreep verwijderd.
• Mogelijk moet u na de ingreep een vervanghormoon in tabletvorm innemen. Soms levenslang.
• De eerste dagen na de ingreep krijgen ook veel patiënten calcium toegediend (in infuus of als oplospoeder). Na enige dagen hernemen de bijschildklieren hun functie en kan de calcium afgebouwd worden.

Wat zijn de risico's van een schildklieringreep?

• Achter de schildklier loopt de zenuw naar de stembanden. Als deze zenuw gekwetst wordt, kunt u na de operatie tijdelijk of blijvend hees zijn. Het risico op stembandverlamming is 2 tot 3%. Door logopedie en stembandcorrectie kan de heesheid gedeeltelijk hersteld worden.
• Er is kans op nabloedingen of een (tijdelijk) verminderde bijschildklierfunctie.