Hartaanval
Bij een hartaanval of hartinfarct (infarct of myocardinfarct) raakt een kransslagader van het hart plotseling verstopt door een bloedklonter. Een deel van het hart krijgt daardoor geen bloed en zuurstof meer.
De klonter ontstaat als er een scheurtje optreedt op een zwakke plek in de slagaderwand.
Welke soorten hartaanvallen bestaan er?
- Groot hartinfarct: de kransslagader raakt volledig afgesloten en een aanzienlijk deel van de hartspier krijgt geen bloed en zuurstof meer.
- Klein hartinfarct: de kransslagader wordt gedeeltelijk geblokkeerd door een kleine bloedklonter.
Wat zijn de symptomen van een hartaanval?
Patiënten met een hartaanval ervaren:
- een drukkende pijn in de borstreek die niet overgaat
- misselijkheid
- een algemeen onwel gevoel
Hoe wordt een hartaanval vastgesteld (diagnose) en behandeld?
Van diagnose tot opvolging
Diagnose
De diagnose gebeurt op basis van een:
- Elektrocardiogram (ECG)
- Bloedafname: om vast te stellen of er hartspierschade is opgetreden.
- Coronarografie of coronaire angiografie
Acute behandeling
De acute behandeling van een hartinfarct bestaat uit een stentplaatsing om het verstopte bloedvat open te maken. Dat gebeurt tijdens een hartkatheterisatie.
- De klonter wordt weggezogen.
- Er wordt een ballonnetje in de kroonslagader opgeblazen om die verder open te maken.
- Een buisje uit metaal of kunststof (‘stent’) wordt geplaatst om te voorkomen dat de kroonslagader op termijn weer dichtgaat.
Hoe sneller een hartinfarct wordt behandeld, hoe kleiner de schade aan de hartspier
Patiënten met een acuut hartinfarct moeten zo snel mogelijk hulp inroepen (via 112) en zo snel mogelijk naar de hartkatheterisatiekamer worden gebracht. In het UZA kan een verstopte kroonslagader dag en nacht met spoed worden opengemaakt.
Na de acute behandeling
Na de acute behandeling verdwijnen de klachten snel. U wordt naar de hartafdeling gebracht voor verdere opvolging en herstel. U moet ook extra bloedverdunners innemen om te voorkomen dat het bloedvat met de stent terug zal dichtklonteren.
De behandelende arts bespreekt met u ook hoe u in de toekomst nieuwe hartproblemen kunt voorkomen (een aangepaste levensstijl, medicatie ...).
