Allergisch aan penicilline? Misschien toch niet.

Zo’n 10 tot 15% van de mensen denkt dat hij of zij allergisch is voor penicilline, ongeveer 1 % is het echt. De dienst allergologie startte in september 2018 met een onderzoek naar penicilline-allergie, gefinancierd door het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek (FWO). De onderzoekers gingen onder meer na hoe vaak de allergie bij ons voorkomt en hoe je het best tot een diagnose komt. Uit deze studie ontstaat nu het ‘1-1-1’-criterium.

Om tot een juiste aanduiding van penicilline-allergie te komen, zijn een aantal gerichte onderzoeken nodig, o.a. een huidtest, bloedonderzoek en provocatietest. De groep patiënten die mogelijk de allergie heeft, is erg groot. Net daarom is het zo belangrijk dat we op een efficiënte manier tot een betrouwbare diagnose komen. Mensen die heftige, levensbedreigende reacties vertonen, kunnen we zo screenen. Voor personen met lichte en milde symptomen is dat niet haalbaar. Toch is het belangrijk om weten, om penicilline niet onnodig te vermijden in een behandeling.

Die systematische overschatting van het aantal personen met penicilline-allergie is minder onschuldig dan je zou denken. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat velen niet de antibiotica krijgen die voor hen het best werkt. Daardoor genezen ze minder vlot.

Een nieuwe studie ‘1-1-1’ van het UZA en twee Italiaanse centra, Fondazione Policlinico Universitario Agostino Gemelli IRCCS en Oasi Research Institute-IRCCS Troina, toont nu aan dat je een risicoscore kan toekennen aan urticaria (netelroos), een mogelijk symptoom van penicilline-allergie. Als de urticaria voldoet aan het ‘1-1-1’-criterium (ontstaan na 1 uur, na de eerst inname en op minder dan 1 dag weg), is de urticaria meestal de uiting van een penicilline-allergie. Valt dit voor, weten we dus ook dat we deze persoon gerichte onderzoeken moeten laten ondergaan om een allergie te kunnen bevestigen.